Een totaal onverwachte reactie
24 december 2017
Toen ik de eerste keer als miMakker KNOT ging miMakkeren bij een kleinschalig woonproject van zorggroep vertelde de begeleiding mij dat er één mevrouw woonde, genaamd Corrie, die het waarschijnlijk niets zou gaan vinden. Ze voorspelden dat ze het kinderachtig zou vinden.
Als Mimakker ontvang ik deze informatie, maar heb er ook volledig vertrouwen in dat dit wel goed komt. Afwijzing mag er namelijk ook zijn. Dit is ook een reactie. Want welke emotie iemand ook toont, zolang ik iemands emotie en grenzen respecteer en beaam dat deze er zijn zal iemand zich serieus genomen voelen. En dat is het belangrijkste.
MAAR....dit was totaal niet wat er vervolgens gebeurde.
Verloop van het contact:
De eerste 2 keer heb ik Corrie gewoon laten kijken naar mijn omgang en contact met de andere bewoners. Soms maakte Corrie tussendoor een opmerking en die nam ik dan mee in mijn spel. Zij voelde zich daardoor al gehoord. Deze opmerkingen waren vanaf het begin al positief.
De derde keer dat ik kwam gebeurde het volgende:
KNOT kijkt door het raam naar binnen en ziet aan de andere kant van de kamer weer Corrie zitten. KNOT zwaait voorzichtig en Corrie zwaait enthousiast terug. KNOT begint uitbundiger te zwaaien en Corrie begint ook uitbundiger te zwaaien.
(later hoort KNOT van de verzorgers dat Corrie op dat moment zei “hé, die was er vorige week ook”).
Als KNOT bij andere bewoners staat legt Corrie uit wat de andere bewoners allemaal wel en niet kunnen. KNOT neemt dit serieus en neemt het mee in haar spel. Dan ziet KNOT dat Corrie aan het breien is. KNOT kijkt geïnteresseerd naar het breiwerkje.
Corrie: “Kun jij dat ook?”.
KNOT: “nee, wat wordt het?”
Corrie: “Een das”.
KNOT: “MOOI” (en kijkt bewonderingswaardig naar Corrie).
Dan bedenkt KNOT ineens dat zij iets in haar koffertje heeft. Ze pakt er een bolletje wol uit.
Corrie: Ooh, jij hebt ook een bolletje wol”.
KNOT kijkt trots naar Corrie en zegt “ja”.
Corrie: “Wat wil je maken?
KNOT: “Een das” zegt Knot opgetogen.
Corrie: Bekijkt het wol en zegt “maar dit wol is wel erg dik hoor, kijk maar”.
KNOT buigt over de tafel naar het breiwerkje zodat ze het goed kan zien.
Corrie laat zien dat de wol van KNOT dikker is dan die van haar.
Ook laat ze zien dat de wol te dik is voor de breinaalden van Corrie.
Corrie: “Daar kun je geen das van breien hoor”.
KNOT: “ooh, wat wel?
Corrie: “Nou een matje kan”
KNOT kijkt verheugd naar Corrie en zegt “Jaah, een matje”.
Corrie: “maar dan moet je echt wel dikkere naalden hebben hoor.”
“En meer bolletjes”.
KNOT: Bedenkt dat ze nog wel meer bolletjes op haar hoofd heeft en wijst deze aan. “nog meer bolletjes? Die heb ik wel” en kijkt blij naar Corrie.
Corrie: Moet erom lachen en zegt “nee, niet die bolletjes” en vervolgens “dan moet je het bolletje ertussen leggen”.
KNOT legt de bol wol tussen haar knotten in.
Corrie en KNOT lachen er beide hard om.
KNOT stopt de wol terug in haar koffer, maar is een beetje slordig waardoor de helft van de draden er nog uithangen. Corrie ziet het en wijst KNOT hierop. KNOT trekt aan de draden en maakt er daardoor nog meer een puinhoop van. Corrie ziet dat KNOT er niet uitkomt en schiet te hulp. Corrie doet de koffer weer open, rolt de bol wol netjes op en zorgt ervoor dat deze weer netjes in de koffer past. Ze doet de koffer dicht en schuift deze weer richting KNOT. KNOT is helemaal opgelucht en bedankt Corrie voor haar hulp. KNOT neemt afscheid en laat Corrie blij en trots achter.
In tegenstelling dus tot de verwachting genoot Corrie juist enorm van mijn aanwezigheid als miMakker. Ze kreeg namelijk de volledige regie over mijn spel. Zij had daarmee controle over de situatie en ze kon iets betekenen voor mij omdat ik haar hulp nodig had en zij meer wist over haar hobby breien dan ik als miMakker KNOT. Corrie heeft namelijk nog zoveel te bieden en dat moet je benutten om iemand zijn eigenwaarde te behouden.