Binnen 10 minuten rode neus eraf, knotten door de war, omver geduwd en ukelele kwijt. Kortom een echt KINDERFEESTJE!

31 mei 2018

Gespeeld bij een dagbestedingscentrum in Tilburg voor kinderen met een ontwikkelings--achterstand of verstandelijk beperking. Ter ere van de verjaardag van Anne ben ik, door haar moeder, gevraagd om te spelen op de dagbestedingsgroep van Anne. Toen ik binnenkwam zaten daar 6 kleine hummeltjes op een rij. Alle oogjes op mij gericht en binnen 10 minuten was mijn clownsneus van mijn neus getrokken, mijn knotten door de war gehaald, werd ik omver geduwd en mijn ukelele was ik kwijt. Kortom EEN SUPER-KINDERFEESTJE voor de kindjes en mij als miMakker KNOT. Wil je weten wat er allemaal gebeurde? Lees dan verder. 


(alleen de naam Anne is echt. Alle andere namen zijn fictief)

KNOT gaat voor Vera zitten en meteen grijpt Vera naar de rode neus van KNOT en trekt deze eraf……..maar wat is dat? Er zit gewoon nog een rode neus onder. Dus weer een greep richting de neus van KNOT. Deze keer lukt het echter niet om de neus eraf te krijgen, maar worden de handjes van Vera helemaal rood. Dan maar eens kijken wat er nog meer te beleven valt aan KNOT. Ahaa, een gitaartje. Meteen begint Vera met haar vingertjes over de snaren te wrijven. KNOT is onder de indruk van de geluiden die dan klinken en wil ook wel meespelen, maar daar heeft Vera absoluut geen tijd voor. Ze trekt de ukelele naar zich toe en ziet KNOT absoluut niet meer staan. KNOT doet haar ukelele maar af en geeft deze aan Vera. 

Als KNOT achterom kijkt is daar Mick die helemaal straalt als KNOT hem aankijkt. KNOT schuift enthousiast naar hem toe. Als ze voor hem zit legt Mick zijn hand op het gezicht van KNOT en geeft haar een duw. KNOT valt achterover. Mick lacht erom. KNOT vind dat natuurlijk prachtig en gaat dus terug naar Mick. Mick glundert, reikt zijn hand weer uit en duwt nog een keer. Deze keer nog harder, want deze keer gaan de benen van KNOT ook de lucht in als ze achterover valt. Whoehoe!!! Dat was nog veel leuker, want Mick moet er nog harder om lachen. KNOT dus weer terug en Mick gaat er deze keer helemaal voor staan in zijn stoeltje. Weer een duw en deze keer rolt KNOT helemaal onderste boven, over de kop achterover. Mick krijgt helemaal een rood gezicht van het lachen. 

Sommige kindjes hebben iets meer tijd nodig om aan KNOT te wennen, zoals de jarige job Anne. Anne zit op schoot bij haar moeder. Ze reikt haar handjes naar voren en beweegt deze op en neer als KNOT naderbij komt. KNOT beweegt ook haar handen op en neer, maar Anne wordt er verlegen van en zoekt bescherming bij haar moeder. De ballon die opgeblazen word door KNOT pakt ze even vast, maar duwt deze ook weer snel weg. Maar als KNOT bellen blaast met de bellenblaas ontstaat er een lach en vrolijke geluidjes en wipt ze op en neer op de schoot van haar moeder. 

Foto Anne Img 20180525 Wa0004

Als later alle kindjes op de grond zitten, durft ze wel dichtbij KNOT te zitten. Met mama in het zicht en KNOT al paar keer op afstand te hebben bekeken heeft ze iets meer vertrouwen. Ze durft zelfs met haar wang tegen de wang van KNOT te komen.    

Dan ontmoeten Vera en KNOT elkaar weer. Deze keer op een grote mat op de grond. Vera ligt op haar buik op de mat. KNOT gaat ernaast liggen. Vera maakt “scheet” geluidjes met haar mond. KNOT maakt deze ook. Vera merkt dit meteen op en langzaam maar zeker ontstaat er een “scheet”-gesprekje. KNOT maakt harde en zachte ‘scheet”-geluidjes. Vera begint te lachen en gaat ervoor zitten. Als KNOT ook gaat zitten schuift Vera dichter naar KNOT en KNOT dichter naar Vera. Het “scheet”-gesprekje gaat over in een “scheet”-liedje en met elkaars handen vast bewegen ze op en neer op de melodie van het “scheet”liedje.

Ook Ruben is een jongen die moet wennen aan KNOT. Ruben heeft een kabassa in zijn hand. Elke keer als KNOT langzaam richting Ruben schuift, draait Ruben zich om en schuift op zijn billen weg van KNOT. Enkele keren kruisen KNOT en Ruben elkaar als ze zich verplaatsen over de grond, maar Ruben schuift dan snel verder. Als KNOT echter de swingy thingy (metalen veerringen) uit haar koffer haalt en daar zelf mee gaat spelen draait Ruben zich wel naar KNOT en kijkt naar de bewegende swingy thingy. Als de swingy thingy zijn kant op komt pakt hij deze even een momentje vast……en dan draait keer hij zijn rug weer naar KNOT om met zijn kabassa verder te gaan. Zo zijn er steeds heeele korte contactmomentjes met Ruben, want meer lijkt hij niet te willen.

MAAR als KNOT afscheid neemt is Ruben de eerste die zijn hand opsteekt en met een glimlach op zijn gezicht naar KNOT zwaait.